بیا...

بیا بیندیشیم به زمانه ی پر های و هویی که در آن گام برمیداریم

به زشتی ها و زیبایی هایش.به غم و شادیهای گذرانش

و به هر چه که به ما می آموزدو از ما میگیرد

بیا ببینیم

چشمه هایی را که هنوز هم زلال و پاکند و سنگهایی را که هنوز هم

با لطافت روی هم می لغزند

بیا چشممان را به روی تازه ها باز کنیم.

و طلوع وغروب ، شب و روز ، تاریک و روشن ، سیاه و سفید

را هر گونه که هست ببینیم

بیا برویم

به هر کجا که ما را به ما نزدیک کند

به هر کجا که صدای قلبمان جاده اش را برایمان ترسیم کند.

بیا بخوانیم

هر چه را که لیاقت خواندن دارد و هر چه را که بر ما بیفزاید

هر چند کوچک و نا چبز.آن قدر بخوانیم تا بدانیم که چرا باید خواند.

آری بیندیشیم به تمام آنچه که باید اندیشید...