کریسمس مبارک....
یادم رفت بگم کریسمس مبارک
نگفتم تولد عیسی مبارک
خب مبارک !!
داستان غم انگیز خشم طبیعت و دوستان مهربون من....
دوباره شهرمان را میسازیم با تمام خاطرات تلخ و شیرینش...
(مهر تو)
من از بینوایی نیم روی زرد غم بینوایان رخم زرد کرد
(حس ششم)
مردانگی ابدآ به جنسیت نیست به غرور و شرف و میهن پرستی و یک جو اظهار یگانگی کردن با دردمندان است. مرد را دردی اگر باشد خوش است؛درد بی دردی علاجش آتش است.
(صبح سحر)
بیایید فقط لحظه ای خود را جای هموطنان عزیزمان در شهرستان تاریخی “بم”قرار دهیم... با دریایی از امید و آرزو به امید فردایی بهتر سر بر بالین تاریک شب می نهی بی خبر از فردا…فردا چه خواهد شد؟اما دل به فردایی خوش داری… در خواب هستی…شاید خوابی خوش می بینی و شاید هم…ناگهان زمین به خود می لرزد...بدون آنکه حتی لحظه ای به تو قدرت تصمیم گیری بدهد…در چند ثانیه همه چیز را ویران می کند…
( ناشناس !)
کرمان: شهر غم ......
تنهایی را بخش کن
هر بخش را هزار بار بنو یس.
ای دوست ای یادگار لبخندهای دور مگر دستهای تو آشیان کدام پرنده مهاجر بود که قاصدها هر غروب آسمان چشمانت را پر از سرخی پرواز میکنند؟
ای یگانه ترین یار.چشمهای تورا کدام دست پر از عطر سپید مریم کرده است که هر صبح نگاهت مریم گلدان خالی من است؟
اینجا هوا سرد است .نه آسمان به لطف مینگرد و نه زمین آغوشی از محبت بر کودکانی میگشاید که تا دیروز دستان پر مهر مادران و پدران خود را به گرمی میفشردند.امروز اما کودک بم را آغوش سرد بی رحم خاک در بر گرفته.غنچه هایی که شکوفا نشده:زخم خورده از خزان غمبار طبیعت بر زمینشان ریخته.بیایید بم و کودکانش را در یابیم که مام زمین مهر مادری از ایشان برکنده.مردانگی:چشم انتظار دستان پر غیرت ما و شماست.خود اگر غیرتی مانده باشد که برای هموطن بجنبد.
(صبح سحر)
تسلیت میگم